Zijn wij herkenbaar als volgelingen van Jezus?
Bijbelgedeelte
Handelingen 2:32-42
Thema: Geloven wij wel in ons eigen verhaal?
Wij geloven dat Gods Koninkrijk komt, maar wat betekent dat voor ons? Is in ons leven merkbaar, dat we aan dat andere koninkrijk toebehoeren? Vergelijk het met Chinatown, de Chinese wijk, in New York: je bent in Amerika, maar in die wijk ruik, zie en hoor je een andere wereld! Is ons leven, onze gemeente een soort preview van het komende Koninkrijk, waarvan wij al burgers zijn?
En wat betekent in dit verband Pinksteren voor ons? In Handelingen vinden we enkele kenmerken van de gemeente, die maakten dat er dagelijks mensen gelovig werden en tegevoegd werden bij de gemeente.
- trouw - ze zijn trouw aan de Heer en aan elkaar, maar het betekent ook verzet tegen ontrouw, contractbreuk, eigenbelang, ik-gerichtheid
- liefde - ze hebben elkaar van harte lief, maar dat betekent ook dat ze zich verzet tegen alles wat liefdeloos en repectloos is
- gemeenschapsgevoel - ze vormen samen een gemeente en hebben oog voor elkaar en dragen zorg voor elkaar; maar dat brengt ook met zich mee, dat ze zich verzetten tegen het ieder-voor-zich-denken; of dat nu in de kerk is, of in de buurt, het dorp, de stad of het land
- eensgezind - in een wereld die van verdeeldheid uit elkaar valt, zijn ze eensgezind. Er kan altijd onenigheid ontstaan, maar in de geest van het Koninkrijk stelt niemand het eigenbelang voor op, maar wordt geprobeerd dingen op te lossen.
- eenvoud - ze zijn geen mensen die de wijsheid in pacht hebben, maar ze zijn bereid om anderen van harte te dienen, onafhankelijk van hun afkomst, positie, intellect of mate van succes
- bllijdschap en God loven - ze zijn hoopvolle mensen, die proberen de positieve dingen en elke omstandgheid te zien en over alles heen uitkijken naar het Koninkrijk dat komt.
Door het breken van het brood (avondmaal vieren) worden we er steeds aan herinnerd, dat we samen één lichaam vormen, het lichaam van Christus, onttrokken aan de dood. Samen maken we Christus zichtbaar.