Geroepen tot gemeenschap
Deze preek zou door Tim van Wijngaarden worden gehouden, maar in verband met stemproblemen heeft hij zijn vrouw Rachel gevraagd de preek voor te lezen.
Bijbelgedeelte
Genesis 1:1-4, 26-28; 2:18-22; 1 Korintiërs 1:9; 1 Johannes 1:3-4; 7-8; 1 Korintiërs 12; Efezieërs 5:26vv; 1 Petrus 2:5vv
Thema: Een uitnodigende gemeenschap
Gemeenschap kun je ook lezen als noaberschap, gemeenschapszin, saamhorigheid. Dat lijkt in deze tijd wel een verloren goed. Ieder leeft in z'n eigen bubbel. Velen voelen zich eenzaam. Door toenemende technologie en bureaucratisering raken we steeds mer ontmenselijkt. Wij zijn een nummer, moeten praten met chatbots en missen wezenlijk contact. Dat geldt ook voor christenen.Voor veel mensen is de kerk totaal niet relevant voor de samenleving. We zijn bezig met onze diensten en het uitvechten van onze eigen ruzies. Maar wij geloven dat onze gemeenschap hoe gebrekkig ook, absoluut relevant kan zijn voor Culemborg.
Gemeenschap is de taal van God. God is in zichzelf een gemeenschap, een gemeenschap van liefde: Vader, Zoon en Geest. De liefde richt zich tot de ander, zoekt gemeenschap. Die liefde brengt leven voort, zoals uit het begin van de Bijbel blijkt. De mens werd geschapen om in die gemeenschap met God te leven. Die eenheid werd door de zonde verbroken. Er komt scheiding tussen God en de mensen, en tussen de mensen onderling. Maar daarmee is het verhaal niet af. God verbindt Zich door diverse verbonden met de mensen met de belofte dat Hij de gemeenschap zal herstellen. Maar steeds falen de mensen. Maar in het Tweede Testament van de Bijbel laat God zien dat er volkomen herstel is in en door Zijn zoon Jezus: Hij herstelt de intieme gemeenschap met God.
Jezus bouwt zijn eigen gemeenschap: 12 leerlingen en veel anderen die Hem volgen. Zij stichten de kerk uit Joden en heidenen, rijken en armen, slaven en vrijen, mannen vrouwen. Een veelkleurige gemeenschap, die we tenslotte zien in het boek Openbaring in het beeld van een bruiloft, de bruiloft van het Lam. De mens komt pas tot z'n volle recht in die gemeenschap. We zijn daarvoor geschapen, want "het is niet goed, dat de mens alleen is".
De apostelen onderstrepen dat we geroepen zijn tot gemeenschap met God, maar ook met elkaar - die twee hangen samen. God trekt ons als het ware in zijn liefdesgemeenschap, alsof Vader, Zoon en Geest ons meenemen in hun liefdesdans en ons voortdurend toeroepen: "Ik houd van je!". Dat levert vanzelf een onderlinge gemeenschap op met anderen die ook in die liefdesdans van God worden opgenomen. Verbondenheid met God is niet los verkrijgbaar; verbondenheid met elkaar is daarbij inbegrepen.
Dat blijkt ook uit de wijze waarop de apostelen spreken over de kerk van Jezus: Paulus heeft het over een lichaam 1mkor 12 - verschillend en toch vebonden; eenheid tussne man en vrouw Ef5 PEtr 1p2: een geestelijk geboujw waarin elke christen een leven de steen is. Je kunt geen christen zijn zonder die gemeenschap.
Dit alles is goed nieuws voor de kille wereld waarin wij leven, voor de mensen in Culemborg die snakken naar verbinding. Er gaat kracht uit van onze gemeenschap als er liefde is, liefde voor God en liefde voor elkaar. Door alles heen, iedereen hoort erbij. We zetten geen hek om de gemeente heen, maar we verzamelen ons rond de bron, het licht, onze God en zijn zo een licht voor Culemborg.
Naar het licht, naar het licht
We bewegen erin
We bewegen er naartoe
En ik weet het
soms drijf ik naar de rand
raak ik jou kwijt
getrokken naar het donker en mijn duister
typisch duisternis: het verzamelt zich rond het licht
maar als ik naar het licht
terugbeweeg
Dan beweeg ik naar jou
Hoe dichter bij het licht
Hoe dichter bij jou
Klik op onderstaande afbeelding voor de bij de preek horende PowerPoint:
